ฝนที่ดูเหมือนว่าจะไม่มีหยุดและได้ตกลงมาตลอดทั้งวันจนมันได้ทำให้เราคิดที่จะต้องเดินทางท่ามกลางสายฝนไปอย่างไม่มีทางเลือกแต่เมื่อเราได้เดินทางมาถึงเขตภูทับเบิก ท้องฟ้ามันก็ได้เปิดขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ
ดูเหมือนกับว่าเราจะได้พบกับเพื่อนๆสองล้อในระหว่างทางอยู่ไม่น้อยแต่สำหรับวันเสาร์ที่ภูทับเบิกแออัดไปด้วยผู้คนและรถยนต์ที่เต็มไปทั้งสองเลนถนนเพื่อนเราก็ได้ชี้นิ้วขึ้นไปที่ยอดเขาที่เราทั้งสองคนไม่รู้จักและได้บอกกับเราว่าเราลองขึ้นไปเขาลูกนั้นกันดู
ซึ่งเราอยากจะบอกเลยว่าเส้นทางนี้มันไม่ได้ง่ายเลยที่เราจะขับรถขึ้นไปเพราะตลอดเส้นทางนั้นมันค่อนข้างที่จะขับรถขึ้นไปยากลำบากอยู่ไม่น้อยและพื้นถนนก็ไม่ค่อนจะเป็นใจเท่าไรเพราะว่าฝนก็พึ่งจะตกลงมาจึงทำให้ถนนที่เรานั้นจะขับขึ้นไปมันลื่นเพราะตลอดจนช่วงเส้นทางที่พวกเราทั้งสองคนสั้นจะขึ้นไปมันเป็นเส้นทางที่เป็นโคลนเต็มไปหมด
บนยอดหนึ่งของภูปริศนาที่เราต่างก็ไม่รู้จักมันได้เป็นจุดชมวิวที่เงียบสงบซึ่งปลีกวิเวกออกจากจุดชมวิวที่เราคุ้นเคยที่ในวันเสาร์นี่อาจจะแออัดไปด้วยผู้คนการค้นหาในมุมที่แตกต่างดูเหมือนว่าจะทำให้เราได้ค้นพบทิวทัศน์ที่ลงตัวได้ในยามเย็นของวันนี้และเราก็ไม่เคยสัมผัสบนยอดเขานี้มาก่อนเพราะเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันมีอยู่โดยปกติแล้วเราก็จะรู้จัดแค่ภูทับเบิกแล้วก็ผาหัวสิงห์แล้วมันก็ได้เวลาที่พวกเราจะต้องเดินทางกลับไปยังแคมป์ที่เขาค้อ
ซึ่งในระหว่างทางขากลับเพื่อนเราได้เข้าสู่เส้นทางที่ไม่คุ้นเคยจนทำให้น้ำมันนรถของเราทั้งสองคันก็เริ่มร่อยหรอจนเกือบจะหมดถังในเส้นทางที่มืดสนิดตามป่าตามเขากับคนแปลกหน้าที่ได้แวะเวียนเข้ามาเติมน้ำมันกันสองคนและไม่น่าเชื่อว่าเราทั้งสองคนจะได้ยินคำชักชวนให้เราเข้าไปกินข้าวกันในบ้านซะก่อนเพราะเราก็ไม่คิดว่าเราทั้งสองคนก็เป็นคนแปลกหน้าต่างถิ่นแต่คตคุณป้าที่ได้แบ่งขายน้ำมันให้กับเราได้ชวนให้มากินข้าวกันเสียก่อนกลัวว่าตลอดเส้นทางของเรานั้นจะหิวกัน
ซึ่งดูเหมือนว่ามันจะเป็นการกลับที่พักที่มันจะมีความสุดมากที่สุดของวันกับมื้ออาหารที่ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนในน้ำใจของคนไทยเราได้เริ่มสำรวจตัวเราเองแล้วค้นพบว่าเรายังไปไม่ถึงไหนเลยในช่วงสามวันที่ผ่านมาแต่หลายสิ่งในเส้นทางก็ทำให้เราได้เข้าใจว่าเป้าหมายที่ได้ปักเอาไว้คงไม่อาจเทียบมื้อค่ำที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของการเดินทางที่ชีวิตคนเราโหยหามากกว่าสิ่งอื่นใด
สนับสนุนโดย next 888